KÖRDÜĞÜM
Hani bazen tutsak olsa da,
Yorgun bedenin,
Tuzaða düþmüþ bir av gibi,
Bir pundunu bulup kurtulursun ya,
Issýz bir göl kýyýsýnda dolanýrken,
Bakire yalnýzlýklarýnla baþ baþa,
Derin sularýndaki çalkantýlarýnda,
Kulaç atan düþüncelerin,
Yalnýz bir ay yansýmasýnda,
Serin göl sularýna hakim kurbaðalarýn,
Bir suna sessizliðinde yol alýrken,
Rotasýný çizen ömrüne ah edip yanarsýn.
Suya düþmüþ bir ayna gibi,
Gökyüzünde ay seni seyrederken,
Kýyýsýnda met cezirlere,
Gebe kalýr bazen bahtsýz ömrün.
Biteviye yosun tutan duygularýn,
Kördüðümlerini bir bir çözerken,
Hoyratça harcadýðýn geçen zamana,
Ýstemesen de bir çentik daha atarsýn.
Gök de ayýn bazen bulutlarda saklanýp,
Sobe oynayan bir çocuk gibi görünüp,
Ben buradayým diyen dostluklarýna,
Hasret kalýr bazen yaralý ömrün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.