Ne garip bir insanım

Anlamalýydým
Kendimi avutmamalýydým
Nafile yere umut baðlamamalýydým
Ruhumun hicran damlalarýný
Yine sessizlik içinde sinemde yaþatmalýydým

Ne garip bir insaným
Demek ki muhabbete susamýþ caným
Ruhumu okþayan, hislerimi yumuþatan
Kalbimin hassasiyetini anlayana evet, açýðým
Kalan yolda ne var, heves vicdaný yorar, sabýrdýr azýðým

Ýnsan gönlünü açmamalý
Sýrrýn hikmetiyle yol almaya adanmalý
Her nefesi dost sanmamalý, böyle zehaba kapýlmamalý
Beþeri münasebetler dýþýnda hevese bulaþmamalý
Muvazene içinde bulunmaya azimetle sarýlmalý

Aslýnda samimiyet eftaldir
Lakin takdir edecek olan bilmem ki kimdir
Zan ve þüpheler ruhu ve zihni yoran vehimlerdir
Lakin kul hak ve hukukunu bilmelidir, kendini esirgemelidir
Hislerine kapýlýp her nefesten samimiyet beklenmemelidir

Beþer insan olmalý, sonra kul
Kul, dostluða adanmalý, emanete sahip çýkmalý
Ahdin ve vaktin mizana ram olduðunu asla unutmamalý
Dünyalaþmak adýna sefilliðe ve kepazeliðe bulaþmamalý
Sýratý müstakim üzere vaktini dolduran can olmalý

Artýk demek ki çok yorulmuþum
Hislerimden emin olmayacak kadar güvensizdim
Can, dost dediðim nefeslerden emin olmayan fakirdim
Hala nasihate muhtaç olan gariptim, yaþlý bir nefestim
Bundan sonra ziyadesiyle dikkat ederek, sukut etmeliydim

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: