Artık Ağlatmıyor Beni

Artýk aðlatmýyor beni
su sesi, yanýk kaðýt, sararmýþ resimler,
boþ oda, kopuk salýncak, yarým simit,
terkedildiðim þehrin sokaklarýnda yalnýz dolaþmak
kuþ seslerinin eþliðinde.
Aðlatmýyor beni kayalara çarpan rüzgár.

Artýk aðlatmýyor beni
isim benzerliði, çiçekli ayraç, papatya kokusu,
saç teli, el örgüsü kazak, ahþap masa,
kalbime gömdüðüm hatýralarýn baþucuna oturup
sevda þarkýlarý dinlemek.
Aðlatmýyor beni gözlerinin rengini düþlemek.

Artýk aðlatmýyor beni
düþmek, kopmak, kýrýlmak,
sahipsiz kalem, sürgülü kapý, taþ duvar,
eski fincanlardan kahvemi yudumlamak
gün batarken bahçemde.
Aðlatmýyor beni ölmeden önce sana bakmak.

Artýk aðlatmýyor beni
yollar,insanlar,martýlar,
garlar, iskeleler, sirenler,
ellerim ceplerimde seyrettiðim bu þehrin
beni görmez umursamazlýðý.
Aðlatmýyor beni hayatýn seyir defterini okumak.














Sosyal Medyada Paylaşın: