Məni Basdırarsız Qələm Kağızla
MƏNÝ BASDIRARSIZ QƏLƏM, KAÐIZLA
Əlimin baðlarý çözülüb,indi,
Düyünlər, ilmələr atýr ürəyimə.
Ýztirablarým,vəfasýz sevgim
Zəhərli býçaq kimi saplanýb kürəyimə.
Ölüm yetiþsə dadýma, çatsa köməyimə,
Məni basdýrarsýz qələm, kaðýzla
Qoyun inləsin qəbrim üstə,
bir telli sazla
Çalarsýz, hamýnýz oxuyarsýz bir aðýzla.
Sýzla,anam,sýzla, bacým sýzla,
Məni basdýrarsýz qələm, kaðýzla.
Bir gülən þəklimi vurarsýz məzarým üstə,
Görünməsin iztirabým,əzabým üzdə,
Qoy əmanət qalsýn þeirlərim sizdə.
Məni basdýrarsýz qələm,kaðýzla.
Deyirlər,"Möcüzə baþ verib?"-
þair güləndə,
Gülə biləcəmmi görən öləndə?
Ömrümün çýraðý titrəyərək sönəndə,
Məni basdýrarsýz qələm kaðýzla,
Uþaqlýðýmý özüm dəfn etdim,
məni siz basdýrýn,
Baþýnýzdan rədd edin, məzarlýqda azdýrýn,
Naləm eþidilməsin,
qəbrimi dərin qazdýrýn,
Nolar qəbrimə onun da adýn yazdýrýn.
Məni basdýrarsýz qələm,kaðýzla.
Qəbrimi tək qoyarsýz o qara qýzla,
Məni basdýrarsýz qələm,kaðýzla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.