Gönlüm aþk deryasýnda, hangi çöl engel bana, Gözlerimdeki yaþlar, yaðmura muhtaç deðil.. Yüreðimde dikmiþim yediveren gül sana; Ol gönlümün sultaný, taçlara muhtaç deðil..
Þu gönlümün daðýnda, eksilmedi tipi, kar Yanýp tutuþur yürek, bununda hikmeti var, Kýrma seni seveni, saracaksan yara sar, Senin seven yüreðin, suçlara muhtaç deðil..
Her gönül tezgahýnda dokunur aþka kilim, Kimi yürek sevinir, kimisi dilim dilim, Ne olur tut býrakma, sana uzanmýþ elim, Ortasý yeter bize, uçlara muhtaç deðil..
Düz gidiyor yol sandým, habire köþe döndük Akýp gitti seneler, biz gittik baþa döndük, Sen orada ben burda, göçebe kuþa döndük Diþi kuþ yapar yuva, hiçlere muhtaç deðil..
22.06.2014 Avni Temiz Sosyal Medyada Paylaşın:
avnitemiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.