Sisler uçuþurken usulca denizin üstünde,
Martýlarýn kanat sesleriyle geliyor akþam.
Rüzgâr sürüklüyor ak bulutlarý,
Bahçelerde soluyor tomurcuklar...
Ürperiyor meltemle solan yapraklar,
Hüzün kokularý sarýyor gönülleri,
Akþam dökülüyor denizin koynuna,
Akþam...Efsûnlu renkleriyle, akþam...
Dalgýn bakýyor gözler hasretle ufka,
Mahzunlaþýyor yüzler, solgun,
Buruk bir tebessüm dolaþýyor dudaklarda,
Gönüller ölesiye vurgun, yorgun...
Uzaklardan bir saat gongu uyandýrýyor
Daldýðý hülyâlardan aniden.
Hasret sisleri yoðunlaþýyor gözlerde,
Yere çakýlýyor bakýþlar...
Rüzgârýn acýmasýz elleriyle uçuþuyor,
Solgun gül yapraklarý yerlerde
Savruluyorlar ürpertilerle,
Sessiz adýmlar dolaþýyor sanki bahçelerde...
Eþini kaybetmiþ çýrpýnan kuþlar
Gibi çýlgýnca esiyor rüzgâr,
Yanaklardan süzülürken yaðmurlar,
Çâresiz, iki yana düþüyor kollar...
Akþam...Akþam çöküyor denize, bahçelere...
Akþam...Efsûnlu renkleriyle, akþam...
Hüzün doluyor gönüllere...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.