Ezber bozan kýrgýnlýklarým var benim dünlerden Felsefi düþüncelerin içinde bendim düþündüren Ayyuka çýkmýþ arsýzlýklarýn pervanesinde sen... Oyuncak olmayý içime sindiremediklerimden öte
Anlatsam anlar-mýsýn ki bilemedim þimdi ben Hani yalan baharlarýn çiçeklerine özenen sen Dünyanýn ekseninde döndüðünü sanýrsýn ya Ýþte sana söylüyorum bir kelime iki hece ve BÝTTÝ
Ben sustukça yazarým kalemim kýrýlýncaya kadar Mürekkebim bitinceye kadar hem de satýrlar dolusu Üþenmem saati zamaný asarým bir köþeye yazarým Okur mu sun anlar mýsýn, suskunluðum aðýz dolusu...
Hani bir fýrtýna ile gelir ya saðanaklar üzerimize Þemsiyeler açýlýr sýðýnýrýz kuytu köþelerimize, Saklanýrýz, fýrtýnanýn dinlemesini bekleriz, dinleriz Yaðmurun þýrýltýsýný ve þöyle seslenir miyiz BÝTTÝ
Benim küskünlüklerim benzemez bir baþkasýna Öyle bir giderim ki öyle bir çizgi çekerim üstüne Þaþar kalýrsýn, zýpkýn yutmuþ gibi olursun, kendine, Anlam veremezsin, sessiz kalýþým ibret olur alayýna.
21 Haziran 2014
00:00
Filiz Aktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
okutucu 71-istanbul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.