Verin Çocukluğumu

Verin Çoculuðumu.
.
Dalýndan düþüp kolumu kýrdýðým.
Taþla vurup kafasýný yardýðým.
Hayatýmda ilk ve son defa serçesini vurduðum.
Her gün kapýsýna varýp arkadaþýmý sorduðum.
.
Hayta deliþmen haylaz çaðlarým,
Lale sümbül topladýðým nazlý daðlarým.
Asmasýndan üzüm kopardýðým baðlarým
Akar deli deli asi ýrmaklarým.
Daha da gelmez çocukluðum,
Aklýma düþtükçe aðlarým.
.
Kavlinden sual olmaz hallerine kurban.
Çokça modrnleþtin deðiþti urban.
Köynek,entari fistanla mintan.
Bir bir kýsalaþtý oldu periþan.
.
Kem sözler çoðaldý aldý baþýný,
Zehirle süsledin helal aþýný,
Varmýþken kýrkýna doldurdun yaþýný,
Özledim memleketim topraðýný taþýný.
.
Neydin ne oldun þimdi,bir bak aynaya,
Kemter bir kulum ilacým almaya.
Müsade et geri çevirme de muaffak olmaya.
Çok sýzdý testim,baþlasýn artýk dolamaya.
...
yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın: