Ey Hak

Bilmem ki kime seslenir, ah edersin
Ömür verdiðin candan beklemezsin
Sabreder, boyun büker ümitlenirsin
Sukut odalarýnda, kime seslenirsin

Ne ümitler beslemiþ, heveslenmiþtin
Her niyazýnda onlar içinde istemiþtin
Kolum kanadýmdýr diye, sevinmiþtin
Bir vakit sonra niye çekilip sessizleþtin

Babaydýn, ataydýn, devasa çýnardýn
Zevcenin gözbebeði, tek yoldaþýydýn
Saadet içinde muhabbetle anýlandýn
Yýprandýn, mecalsiz kalýp acýnandýn

Refikan evlatlar hizmetine soyundu
Onlarýn istekleri hemen yapýlýyordu
Saatlerce beklesen, umursanmýyordu
Ýlaçlar dahi, senin almaný bekliyordu

Ýþte vefa insanla anlam kazanan ardýr
Beþer insanlaþtýkça farkýna varacaktýr
Kul olmak haktýr, kalp, onu anacaktýr
Kul olmayan, nefse hizmet yapacaktýr

Sen ne kadar varsan, varlýðýnla tavsýn
Sen ne kadar yalnýzsan, o kadar avsýn
Mazine dön bir bak, ataný an ve anlat
Nasýl bir beddua sokaðýnda, kalmýþtýn

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: