SEN BENİM GÖZLERİMKEN, BEN HİÇ KİMSEYDİM

Sen benim gözlerimken
Ben hiç kimseydim.

Sen hangi þiirden öte gidebilirsin ki,
Benden, yani yüreðimden öteye gidebilesin sevgilim.
Ey yaramýn sýzýsý
Ey canýmýn acýsý
Ey yüreðimin güneþi
Ey gözlerimin baharý
Sen bir gökkuþaðý kadar güzel yaþarken içimde
Ben seni bir þiir kadar yakýn ettim yüreðime.
Gittiðin uzakta benim, kaldýðýn yar’ada benim þimdi

Ben seni bir b’aþk/a sevdim.
Ýllegal bir yaðmur damlasý gibi
Batan bir güneþin
Þehrin kýzýllýðýnda sevdim seni
Ben seni karanlýk bir gecede
Kayan bir yýldýzda dilek tutar gibi sevdim.

Sen benim gözlerimken
Ben hiç kimseydim.

Sen gittin ya þimdi
Ben sende sustum
Elinden oyuncaðý alýnan bir çocuðun
Gözlerinden akan bir yaðmur damlasý gibi

Ey yüreðimin sancýsý
Ey göðüs kafesim
Ey elim ayaðým
Biliyorum ki,
Sen yaþamaktýn
Sen demokrasiydin
Sen özgürlüktün
Öldüðüm gün anladým seni
Sen yaþamla ölüm arasýnda aldýðým nefesimdin.

Sen biþey yapmadýn bana.
Ben senin daraðacýna yüreðimi astým biliyorum.
Ve biliyorum ki,
Ömrümden çok sevdim seni
Özgürlük uðruna
Gökyüzünü sahiplenen kuþlar gibi
Ve biliyorum ki,
Sen hiç gelmedin bana,
Ben hep sende kaldým.

Sen benim gözlerimken
Ben hiç kimseydim.

Sen susuyorsun ya,
Ben ölüyorum.
Aðaran bir bulut gibi
Topraða düþen bir yaðmur damlasý gibi.

Ey beklediðim özlemim benim.
Ey yaramýn sancýsý
Ey yüreðimin sýzýsý
Sen ne kadar uzaktasýn ki,
Bir volkan gibi kalbimi yakýyorsun
Yasaklanmýþ bir þehrin,
Kalbine sýzan bir mülteci gibi.


Ýbrahim Dalkýlýç

20/06/2014
16:50 Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: