Tanrý sana boþa beyin vermedi
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Medeniyet neymiþ aklýn ermedi
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Geri kalmýþ kafalara özendin
Kapkaranlýk fikirlerle bezendin
Yobazlýkta þan ve þöhret kazandýn
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Ýzlemedin bilimdeki havayý
Yeter sandýn çalýþmadan duayý
Safsatayla çözdün her bir davayý
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Sen uyurken eller vardý fezaya
Senin derdin halký sokmak hizaya
Gücün yetti hareminde ezaya
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Kandýrdýðýn insanlarý bir düþün
Dertleriyle aðrýdý mý hiç baþýn
Adil bir gün gördü mü ki dört eþin
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Boþ kafayla hangi sýrra erdiysen
Karþý durdun nerde yeni gördüysen
Yoldan çýktý kime akýl verdiysen
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Gözlerini aydýnlýða kapadýn
Karanlýkla bir anýldý hep adýn
Kýrýlmadý katýr gibi inadýn
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Aklýn fikrin sýðar iki satýra
Bel baðladýn türbelere yatýra
Benzetilmen hakarettir katýra
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Bu teþbihe öküz bile gücenir
Haþereler aman diye gocunur
Örümcekli beyne ancak acýnýr
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan
Ömür boyu karanlýkta süründün
Çaða uymaz kýlýklara büründün
Yýlmaz’a hep böcek gibi göründün
Ýnsan geldin öküz gittin dünyadan