Ben bitmekteyim dostum, tükenmekte günlerim Bu genç yaþýmda yedim sillesini kaderin Þu anda yaþamaya ölmeyi yeðelerim Hiç ummazdým bu denli eli aðýr feleðin.
Gözlerim bu dünyaya farklý bakýyor artýk Her ikisi de tutsak intizar boþluðunda Akan iki damla yaþ, derdimden kalan artýk Kalbim taþ oldu sanki cananýn yokluðunda.
Nefes alamýyorum, boðazýmda bir pençe Bir pençe deðil elbet, pençe gibi bir el bu! Allah’ým al canýmý, boyun eðdirme piçe Ezeli bilinmeyen bir akýbet; ecel bu!
Dostumun kurþunuyla sýrtýmdan vurulmuþum Ýçimdeki düþmanla savaþýp yorulmuþum Ölümü bekliyorum tahtýma kurulmuþum Yaþamak bana haram, doðarken “hiç” doðmuþum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
gatali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.