Ölü çocuklar doğuracak doğa En çokta! Zakkum çiçeği sevinecek
akasyameral
Ölü çocuklar doğuracak doğa En çokta! Zakkum çiçeği sevinecek
Yaðmur, keskin bir býçak gibi tüm mevsimleri biçti
Ve gazel döktü bahar
Mevsimler þaþtý bu iþe, gözlerinden dolu yaðdý
En çok! Kýþ sevindi, baharý gömdü içine
Kýþ tüm kinini kustu yeþilin her tonuna
Kurudu dalda fýndýk, kayýsý, kiraz da
Mevsimler þaþtý bu iþe, gözlerinden dolu yaðdý
En çok! Kýþ sevindi baharý gömdü içine
Ölü çocuklar doðuracak doða
En çokta! Zakkum çiçeði sevinecek
Ayýbýmýzý, örtemeyecek incir yapraklarý
Nü kalacak mevsimler, bundan sonra
Kristalleþecek gökyüzü, güneþ küsecek
Mevsimler, ölü çocuklar doðuracak
Mevsimlerin son anlarýna, tanýklýk edecek dünya
Buzul çaðýnýn, son raundu baþlayacak
Yok, olacak tüm düþler
Zamaný, kendi ellerimizle yok ettik
Ayýbýmýzý, örtemeyecek incir yapraklarý
Mevsimler þaþtý bu iþe, gözlerinden dolu yaðdý
En çok! Kýþ sevindi baharý gömdü içine
Mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.