Buğulu Büyü

Buðulu Büyü

Bahanem yok
Nere gitsem,ýssýz gecelerdeyim
hep aklýmdasýn iþte.

Sensiz buralarýn,
Bende tadý kalmadý.
Uzaktan seyretsemde,
Görsem görmesemde ,
Hep izlesemde,
Hüznümdesin
Sonbaharýmsýn,
Sonbaharýmdasýn.

Ýyiyim desem,de deðilim,ki.!
Kendimi kandýrmýþ olurum.
Herþey bana hüzün verir oldu.
Güldüren palyaço misali ,
Ýçim baþka, dýþým bambaþka
Nasýl düþtüm ben bu aþk,a

Aslýnda ben göründüðüm gibiyim,
Hiç kimse ama kimse farkedemiyor, sen baþka.
Hiç kimse farkedemiyor senden baþka.
Hiç kimse farkedemiyor senden baþka.

Her dakika her saat olmasada,
Hergün aklýmdasýn.
Biliyorsun deðilmi.?
Yoksa sen,yoksa sen unuttunmu
unuttunmu beni hayýrsýz
Unuttuysan eðer,
Bu buðulu BÜYÜ,yü
SEN bozmuþ olursun bilesin..

Evvel zaman içinde,düþümde gördüm seni
Müthiþ sýkýntýlýydýn.
Kuzum Sen iyimisin. ?
Seni bilmiyorum ama ben tualimde
Senin çizgini görmeden tat alamýyorum.
Sonra ,
Ööööylesine uzaktaaan uzaða seyredip
Arkama bile bakmadan ikiliyorum..

Buraya,da sadece ve sadece
sana dokunabilmek için yazdým
Birazdan defteri, kapatacaðým
Ama kýyamýyorum kahretsin ,kýyamýyorum iþte

Anýlarýmdasýn ,sen varsýn sen..varsýn,ya
buda yetiyor bana., anla iþte.

30 / 08 / 2010
Þiir:Resul Civcik
Sosyal Medyada Paylaşın: