Yalnýz bir adam var Takvimlerden habersiz Gecesi gündüzüne karýþan , Umudu içinde çürümeye yüz tutan .
Yalnýz bir adam var Elleri cebinde adýmlarken bu þehirde Caddeler , sokaklar ve parklar önünde , Kaldýrýmlar adým adým þahit bu gidiþe .
Yalnýz bir adam var Oturmuþ bir köþede tüm benliðiyle Gözleri dalmýþ o an iki mutlu sevgiliye , Ýçinde patlayan bir yanardað Dýþýnda içini inkar eden yalancý gülümseme .
Yalnýz bir adam var Kalbine küskün ,yarasý içinde keskin bir býçak Aklý yitik bir sevdaya kalmýþ mecnun misali Yol bilmez , yordam bilmez adýmlarken , Ararken bir yeri , gider durur bir bilinmezliðe .
BY.EDEBÝYAT # &
Sosyal Medyada Paylaşın:
By_eDeBiYaT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.