K. aranlýktý her yer çok karanlýk. anne gözlerim çok aðrýyor ýþýða bakamýyorum. anne ýþýklarý kapat gözlerimin içine giriyor. caným çok yanýyor Annecim.
I. þýk yok karanlýklar sona erdi anne midem çok bulanýyor yardým et Annecim, çýkardým midem acýyor Annem
R. ahatlasam biraz baþým ateþler içinde her taraf çok sýcak Annecim götür beni gittiðin yere Annem
M. endil elimde gözyaþlarýmý siliyorum aðlýyorum, dayanamýyorum Annecim
I. þýðýn yolunu yollarda o gözlerde gördüm o kaçan gözlerde kayboldum
Z. aman hayat dakikalar her geçen saniye hayata gözlerimi kapayýþým son veda gözlerim
I. hlamurlarýn kokusu mis gibi içime sindi derin bir rüyadayým
A. çýlan her kapý gözlerimi alýyordu benden ne zaman gideceðim? allah’ým hastane kokusu gül kokusuna ne zaman dönüþecek? sihirli ellerime ne zaman kavuþacaðým? tüm sevdiklerime kafamda bin bir soru yardým et yüce Allah’ým!
Y. aþlý gözlerimi çocuk sesleri alýyordu. daha minicik bebeklerdi Allah’ým aðlamayýn ne olur, ben buradayým ben hepinizi çok seviyorum yanýnýzdayým aðlamayýn gözlerim, göz bebeðim
A. ðlasam aðlayamýyorum gülsem gülemiyorum benim gibi tüm herkes bir baþýna alýþmalýyým mecburum
K. apanan her kapý, içime kilit vuruþum baðýrma mý haykýrma mý? duymuyor kimse sesimi, neden Allah’ým?
K. alp atýþým hýzlanýyor derin derin iç çekiyorum annen geldi, Özlem’im birse bin oldu anne beni götürmeye mi geldin? hadi Anne! Çabuk olalým, beni giyindir Annecim gidelim buradan, ben gitmek istiyorum
A. nne, kýrmýzý ayakkabýlar! Bunlarý bana mý aldýn? nasýl da parlýyorlar! annecim, ayakkabýmý giyindir! hadi gidelim Annecim!
B. unlarý bitir, yemeklerinin hepsini ye bak! sana muz da getirdim, hadi ye! kendine bak ki iyileþesin! hemen gidelim Anne! yedim ama, bitti hadi gidelim!
I. þýk kapandý çýkardým tüm yediklerimi, öyle acele yedim ki! eve gideceðim diye bak bebeklere Özlem! annemin beni yine orada býrakacaðýný anlamýþtým bebeklere bakarak içimi çektim gözlerim doldu, aðlayamýyordum
M. asmavi boncuðum, Annecim ben çok üþüyorum! gel Annem, sýmsýký sar beni ne zaman gideceðim buralardan? veda ettim hepsine ben gittim, bulutlarda kayboldum
YAZAN: ÖZLEM DEMÝRKAYA &*.*&
YAZIM TARÝHÝ: 04.04.2011 / SAATÝ: 15:00
NOT:ÇOK KÜÇÜKTÜM DAHA 4 YAÞLARINDAYDIM O ZAMANIN VERDÝÐÝ YAÞADIÐIM ACILAR VE HASTANEDE KALDIÐIM O HER IÞIKLA GELEN BENÝ BÝR GÜN ORADAN ALIP GÖTÜRECEK IÞIÐI BEKLEYÝÞÝMÝ YAZDIM CANLARIM TÜM SEVGÝLERÝMLE *.*.*
ÞEBNEM ÖRS BENÝM CAN DOSTUM DEMÝÞ KÝ;
BEN BU ÞÝÝRÝ ÝLK OKUDUÐUM DA RESMEN AÐLAMIÞTIM... ÝÇÝMDEN BÝRÞEYLER KOPTU SANKÝ, ÖYLE SIRADAN DEÐÝLDÝ YAÞANANLAR, GERÇEKTÝ, ACIYDI.... HER MISRASI BENÝ HAYLÝ ÜZDÜ.... SONSUZLUÐA GÝTMEK GÝBÝ BÝRÞEY BU AÇILAN KAPININ HER ADIMI... ELÝNÝ TUTAN OLDUÐUNDA BÝLE, GERÝ DÖNÜÞÜ OLMAYANDIR ASLINDA, BAZEN YOKSUN BAZENSE VARSINDIR.... ÝÞTE BU YÜZDEN DERLER YA ZAMAN HERÞEYÝN ÝLACI DÝYE... YAÞAMLA ÖLÜM ARASINDAKÝ BU GÝRÝÞ ÇIKIÞLAR BÝRER ACIYLA BÜTÜNLEÞEN GÜLÜMSEMELER.... DUYGULU BÝR ÞÝÝRDÝ :(
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞİİRİN SİHİRİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.