Baharýn gelmesiyle, tomurcuklanan aðaçlar, Kuþlarýn cývýltýlarý,güneþse göz kamaþtýran. Yepyeni bir doðuþ, yepyeni bir hayat, Yaðmurla gelen bereket,baharla gelen lezzet.
Bir mahkumun azadý gibi, çýkýyor çiçekler, Sanki bambaþka bir alem, bu gördüðüm gerçekler. Sonsuzluktan uzanan bir ele benziyor sanki Her þey bambaþka olmuþ, yeni bir doðuþ sanki.
Toprak kanýyor, buluþuyor yaðmurlarla, Sarmaþ dolaþ olmuþ kuþlar, yeþeren aðaçlarla. Bülbülün güle kavuþmasýna, an kalmýþ sanki Bu mutluluk eseri, baþka bir þey deðil ki.
Çiftçi sürüyor tarlasýný, dilinde türküsüyle, Söyleþiyor sanki tarla fareleriyle. “Bu yýl” diyor, “bereketli olur inþallah”! Dilindeki bereket türküsü, bahar türküsü sanki.
Güneþ yakýyor ortalýðý, bütün azametiyle, Ýnsanlar sýðýnýyor, aðaç gölgelerine. Serinlemek için, çýrpýnýp duruyorlar, Yazýn sýcaklýðýnda, inan kavruluyorlar.
Su ferahlatmýyor, güneþ ise yakýyor, Yüreklerdeki yara, hep durmadan kanýyor. O güzelim aðaçlar, sararmaya baþlamýþ, Güneþin sýcaklýðý, ortalýðý kaplamýþ.
Can çekiþiyor þimdi, bütün nebatat, Bitiyor onlar için, dünyadaki hayat. Çýrpýnýyor, giymemek için kefeni, Ama nafile, kimse bozamaz ki bu düzeni.
Son buluyor artýk, karla geliyor ölüm, Bütün her yer cansýz, kabre dönüktür yüzüm. Ne kadar çabalasan, mutlaka tadacaksýn, Elbet bir gün sende, rabbine varacaksýn.
Aðaçlar meyvasýný sunup giderken, Canlý, cansýz varlýklar görevini yaparken. Bizse nankörce, safa sürüp Elimiz boþ dönerken.
Aðaçlarda ölür, Bülbülde ölür, gülde ölür. Ölmek hiçbir þey deðil, Kabirde herkes ettiðini görür.
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
paşaoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.