Belki yaþýyorum, Belki de sadece nefes alýyorum Kimbilir belki de yaþadýðýmý varsayýp Kendi kendimi avutuyorum Ne bileyim iþte Gelen gidiyor, giden gelmiyor Bazý gidiþler iz býrakýyor Bazýlarý ebediyen silinmiyor Bazýlarýysa hiç umurumda olmuyor, Bazen toprak oluyor sevdiklerim Bazen yokluk vuruyor hançerini þahdamardan Saatler böylece geçip gidiyor, zaman akýyor Ve ne olursa olsun, hayat devam ediyor…
Þöyle bir gözden geçirdim anýlarýmý Gözlerim ýslandý, düþündükçe yaþadýklarýmý Bazen siyah beyaz bir Türk filmini Bazen Charlie Chaplin komedisini andýrýyor, Körü körüne baðlanýþlarým Kýymet verip, sonunda aldanýþlarým Bazen isyan edip, haykýrýþlarým Bazen maðlup olup, yakarýþlarým Sefaletim, açlýðým, yoksulluðum Ve bazen gizli, umutsuz aþklarým Zamansýz ölümlerin peþi sýra Gözümden akýp yüreðimi delen yaþlarým Bir roman gibi gözümde canlanýyor Ve bitmiyor bu roman, halen devam ediyor…
Nedense zamansýz ve vedasýz oluyor gidiþler Bazen bir hayal kýrýklýðýnýn sonunda, Bazen omuzlar üstünde giden bir tabutun ardýnda Aðlarken buluyorum kendimi Birden dünya kararýyor sanki Sadece gözlerim deðil, bulutlar da aðlýyor Ýçimi bir ürperti kaplýyor Tarifi imkânsýz duygularla Ve geride kalan eski püskü anýlarla Gün geçtikçe rezilleþerek, Çirkefleþerek, Sahteleþerek, Köpekleþerek dünya halen dönüyor Ve yine hayat bildiði gibi devam ediyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Süleyman ÇALIŞICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.