mutluluðun gözyaþý olur mu yar
olur mu olur
çýðlýk çýðlýk sesleniyorum yüreðime
þimdi sen sus
þimdi sen dinle sevgili
bu gözyaþlarý karanlýðýn deðil
sende bulduðum bir mutluluðun
sayfalanmýþ eseri
ilk kez ölesiye sevmiþtim birini
sadece tek bir kalbe baðlanmýþtý yüreðim
daha önce ise hiç aramamýþtým bu duyguyu
ama bu gün ansýzýn bulduðum
bir mutluluk oldu yüreðimdeki adý
adýna aþk dediðim duygularýn
bir anda yüzümü güldürmesi gibiydi yaþam
bu gün tattýðým en lezzetli bir hissin
ansýzýn damaðýmda kalmasý gibiydi sevda
ve ben bu gün iþte onu yaþadým
içimden haykýrmak geliyordu adýný
susuyordum üzgün bakýþlarýmla
susup konuþamadýðým bir sýr gibiydi
ellerimden kayýp gitme korkusu var ya
küstürüyordu dillerimi
uykularýmda çaðrýlýyordum
çýðlýk çýðlýða sesleniyordu yüreðime
her gece uzandýðým bir þehrin
bir köþesinde buluþup
ellerini tutuyordum
biraz uyandýðýmda ise
seni ölesiye özlüyordum
karanlýðýn hükmü tükenmiþti
iþte o içimde yaþayan cennet
tüm siyahlara
beyaz gelinliði çoktan giydirmiþti
umutsuzluðun küsüp
umuda yaslanmasý gibiydi içimdeki aþk
hem yazdan daha sýcak
hem de kardan bile daha beyaz
bir insan ne kadar uzaktan sevebilir
ya da
ne kadar yakýn olmasý gerekir dokunabilmek için
benim ki öyle deðildi
ellerimin deðemediði her yerine
yüreðimi seriyordum metrelerce
mesele uzak yakýn deðil de
içimde olup olmaman deðil miydi sence
þimdi bana hayatý anlat deseler
seninle yaþadýðým her bir güne yaþam derdim
zaman deseler
saatler geri gitmez bilirsin
bu yüzden hep sana geçiyor tüm günler
nefes nefese solduk soluða
ey yar
sana doðmuþum sanki
ilk kez yürekten bir zincirle baðlandým
ilk kez kalbimi açýp sana aðladým
çocuklar gibiyim
ne mutluyum yar
ilk göz yaþýmýn sebebini bile
sevinçten bir mutluluða baðladým
yani sana
yani aþkýna
yani sevdana
ben ilk kez sana aðladým
.
.
.
Mawish
.
.
.
MUTLULUÐUN GÖZYAÞI – Mawish Þiirleri