Kalbime dokun, aşk konuşsun senle!..
Týpký dünya gibiler, hayat dolu,
Cömert görünüyor gamzeler,
Eskimeye yüz tutmuþ ne varsa,
O gamzelerin, yeniden tazeler…
Terli yanakta, o ýþýðý yansýtýp,
Gözleriyle okþayan gamzen var,
Sellere boðdu beni, sýrýlsýklamým,
Aþk yaðmuru, adasýnda ateþ var…
Kimi þöyle düþünse de, o vasattýr;
“Bir mozaik gibi, döþenmiþ iki taþ”
Hayat onlardan oluþur, bana göre,
Ve kalbe damlayan-dökülen iki yaþ…
Kimseyi daðlamamýþ, yürekleri mis,
Belli, bir alýp - veremediði var benle,
Böyle suskun olduðuma aldanma sen,
Kalbime dokun, aþk konuþsun senle!..
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
16.06.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.