BABAM

Omuzlarýnda aðýr yük, saçýnda aklarý babam
Hayatla kavgasý bitmiþ gibiydi, en büyük gam
Buzul çaðýnda üþür sanki söylemez ki uyur
Bilinmeyen susamýþlýk, dudaklarýysa kurur

Koþup dururdu yorulmazdý, ekmeðindi davan
Býrakmadýn bizi hiçbir zaman yaþamda yavan
Babam içimdeki devsin, yakýþmýyor bu durum
Bu hastalýk geçecek etme sevgiden de mahrum

Katýydý topraðýmýz der
Doyurmuyordu bizi
Zorunlu göç yaþanan ,yürekte hasret izi
Taþýyla topraðý altýn demiþti þehre giden
Yenilmeden yenebilmek amaçtý çoktu biten
Çýraklýðýmda yamaktým
Uyutmuyordu ustam
Lakin keyifli geçer günlerim gelirse postam

Yiðit babam
O çocukluk ne bilmemiþ, büyümüþ
Ve gurbetin yolu zormuþ usanmadan yürümüþ

Ve yirmisinde evermiþ nenem, güzelde gelin
Düðünde ilk yüzü görmüþ anamsa pek de narin
Yatak ve yorganý birkaç kaþýk çatal bu düzen
Deðildi dertleri yoksul yaþam, duyardý güven

Akýp gider ki çocukluk bilinmeden de zaman
Ve usta oldu o Mengenli görmeyin ne yaman
Elinde tüm maharet, bilseniz nasýl hamarat
Ne çoktu sýrrý iþin söylemez, bilerdi masat

Hesaplarýnda yaparlar nasýlda ince ayar
Doðan çocuklarý boy boy kýzýyla oðluda var
Adam koþar gece gündüz çalýþ babam da çalýþ
Kadýnsa evde çocuklarla iþliyordu nakýþ

Aþýn ve ekmeðin helal lokma olmalýydý bu þart
Sözünde ölçülü olsun düþün taþýn vede tart
Edep, utanma ve hep sevgi saygý derdi babam
Vatan ve milleti kutsal bilirdi hep bu adam

Yiðit adamdý babam çok! Gözümde emsali yok
Onunla gözlerimiz karnýmýz ve gönlümüz tok
Vakit geçer ve dönen çarksa ayný oldu akþam
Onurlu dik duruþunda geçer gider bu yaþam


Uzat elin babacýðým
Seninle mutluluðum
Ve ýhlamur kokusunda zaman dolar boþluðum
Çocuk o þimdi lakin kahraman, yürekte babam
Uzakta olmalý dertler, budur yaþamda çabam


Mefâ’ilün / fe’ilâtün / mefâ’ilün / fe’ilün


SÝTEMÝZDEKÝ TÜM BABALARIN, BABAYA ADAY OLAN KALEM DOSTLARINININ BABALAR GÜNÜ KUTLU OLSUN...
Sosyal Medyada Paylaşın: