HAYATIN TOZU

Hani pür dikkat bakarsýn ya bir noktaya,
Gözlerini bile kýrpmadan.
Uzun bir yolculuk yaparsýn ya hani,
“Keþke”lerine doðru.
Hani gözlerinin önüne geliverir ya bir anda,
Sevgilerin, sevgililerin,
Yaþadýklarýn, yaþayamadýklarýn,
Kaçtýklarýn, kovaladýklarýn…
Bazen duygulanýrsýn ve gözlerin dolar ya hani,
Ve kim bilir belki çoktan yol almaya baþlamýþtýr
Ýki damla gözyaþý, yanaklarýna doðru.
Bazen tatlý bir gülümseme kaplar yüzünü,
Ve kim bilir belki çoktan yol almaya baþlamýþtýr
Aðzýn kulaklarýna doðru.
Yeniden doðmuþsundur o an.
Kurtulursun bir an bütün dertlerinden, sýkýntýlarýndan,
Borçlarýndan, alacaklarýndan,
Yapacaklarýndan, ondan, bundan…
Hayat tozpembedir o an.
Ve bir anda irkilirsin kapý týkýrtýsýyla.
O uzun sandýðýn koca yolculuk,
Sadece birkaç saniye sürmüþtür.
Ne, dertler bitmiþ, ne sýkýntýlar gitmiþtir.
Ne borçlar ödenmiþ, ne de alacaklardan haber var.
Hayatýn pembesi uçmuþ tozuyla baþ baþasýndýr…

(Dilovasý / 07.04.2014)

Birkan Onat

Sosyal Medyada Paylaşın: