Bir yangýn olur ya insanýn sol yanýnda Sevda imiþ adý Daha 18’imde ona kaybetmiþim Ve bu yüzden Kendine taarruz atýþlarý yapýyor yüreðim Vurmaya çalýþtýpta Vuramadýðý Öldürmeye çalýþýpta Öldüremediði kendi Sonra öldüremediðine aðýtlar yakan yine kendi
Öyle bir þeymiþ ki sevda denen þey Adý uðruna denizleri aþan mý desen Çöllere düþen mi Yoksa dað mý delen olmadý Neler oldu neler Ama hepsi ben gibi kaybetmiþler Anlayacaðýn senaryolar farklý SON AYNI
Ama benim yaþadýklarýma bakarsan Ben ne deniz aþa’bilmiþim Ne çöl Ne de dað dele’bilmiþim Oturmuþum gecenin kýyýsýna Kalbimi sökercesine türküler yak’mýþým Hayaller yýk’mýþým Umutlar söndür’müþüm Sigaramla Ve efkarým sinmiþ beton duvarlara Denize Güneþe ve aya Yýldýzlarý desen Onlarda artýk görünmüyorlar bana
Nasýl bir þeyse Adýna sevda koyduklarý Gözlerimin dokunduðu yerleri bile karartýyor artýk Yýldýzýmý çalýyor Güneþimi çalýyor Denizimin rengini kirletiyor Ve bunlarý yapana sevda diye isim takýlýyor
Ne yani inanmalý mýyým þimdi bunlara Yoksa kanmalý mýyým Bunlar için bir þey diyemem ama Ben bunu yapana HIRSIZ DÝYORUM Sadece HIRSIZ.
MEHMET AKÜZÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.