Küllerimi Hoyrat Denize Savurdu da Gitti
Ardýna bile dönüp bakmadan, bir elveda bile demeden
Kalbimin bütün camlarýný kýrdý da gitti
En deliþmen çaðýnda ömrümün
Sevdalý gönlüme gam zehrini saldý da gitti
Gözlerimde gözlerini
Duvarlarýmda resimlerini
Kulaklarýmda sesin unuttu da gitti
Boynuma keder zincirlerini vurarak
Beni bir cüzzamlý gibi ýrgalayarak
Hasret zindanlarýna ruhumu koydu da gitti
Þehla bakan mehtabý, sevdalý yýldýzlarý
Mavi gökyüzünü, bembeyaz bulutlarý
Karanlýklara gömdü de gitti
Güneþi bir dað ardýna hapsederek
Saçlarýný rüzgara savurdu da gitti
Gönül yaramý deþerek
Beni yetim çocuklar gibi
Sokaklar ortasýnda yalnýz bir baþýma koydu da gitti
Uykusuz gecelere ve bin bir telaþ
Kabuslara beni mahkum ederek
Þafak vakti hýçkýrýklarýna koydu da gitti
Þehrayin þarkýlarýmý, o güzelim aþk türkülerini
Sevdadan yana tüm umutlarýmý
Çalýp, aðýtlarý bana verdi de gitti
Aþýk gönlüme umarsýzca sevda hançerini salladý
Beni yarý canlý bir mezara koydu da gitti
Sevdasýyla beni çýra gibi yakarak
Küllerimi hoyrat bir denize savurdu da gitti
Rahmi HATIL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.