ANLATIYORUM...

hüznüm hep gecelerin koynunda saklanýyor
gündüzlerle yabancýlaþtým
daha seninle birlikte mutlulukla tanýþmadým
durmadan acýlara selam veriyorum
anlayacaðýn unutulmuþ bir ýrmak gibi gözlerim ve seninle yýllanmýþ bir bedenim artýk
görünürde ne bir güneþ ne de bir yýldýz var
baþkalaþtý iyice senden sonra huylarým
geceler sýrdaþým, gündüzler düþmaným oldu
ironisi mavi bir özgürlük olan þiirler avutuyor beni
kan tutmuþ gözler ve ellerimdeki kalem nasýrlarý ile geziyorum yalnýzlýðýn kaldýrýmlarýnda
tepemdeki güneþin yerini sensizliðin gölgesi aldý
odamdaki duvarlar sarý sarý aðlýyor bense gözyaþlarýný boyuyorum beyaza
sigara kokan þiirler yazýyorum
sabahlarý görmüyor gözlerim gecenin dumanýndan
artýk þarkýlar da bahsetmiyor senden
tekrarlanmaktan býkmýþ onlar da ne yapsam seni bana getirmiyor
þiirlerimde özgürce dolaþmaný izliyorum sadece
sensizlik satýrlarýmda dolaþýyor ve bastýkça her harfim acýyor
büyük bir sýzý býrakýyor bende
dar aðacýnda asýlý kaldý bütün hayallerim
hepsini bir bir boðuyor sensizlik denen illet
açýk hedef haline gelmiþ bir dart tahtasý gibi dolaþýyorum
ayrýldýðýmýz yer açýk kalmýþ ve hayat beni hep oradan vuruyor...

Sosyal Medyada Paylaşın: