ÇİLEM
ÇÝLEM
Yine mi kayboldu güneþ ufukta ,
Mutluluklar uzak, uzak mý Tanrým,
Dünya mý karanlýk, ben mi kör oldum,
Attýðým her adým tuzak mý Tanrým.
Bahar mý yaþanan hangi devresi,
Umutlar nerede bura neresi,
Bitmezmiþ sevenlerin çilesi,
Bir defa güldüysem çok ...Çok mu Tanrým.
Reddolmuþ dilekçem sormadým niye,
Sonu hicran olsa yine hediye,
Yalvardým kabul et duamý diye,
Yüz sürsem yerlere hiç hak mý Tanrým,
Mutluyum mutsuzum ne fark eder ki,
Yarýna umut var, gülerim belki,
Kan olmuþ yüreðim, silemedim ki,
Kendimce uðraþým...Çok , çok mu Tanrým.
Bir vefasýz sebep yerdeysem eðer,
Yedi yaban elde dildeysem eðer,
Deðer veya deðme kadermiþ meðer,
Kadere inanmak yasak mý Tanrým.
Yýllarým sarardý, yaþým mý ne ki,
Ölüm hicranýmdan iyidir belki,
Mevsimlerim bitmiþ, aylarým nerde?
Dökülen bu son yaprak mý Tanrým .
22/08/1996
Sökün Köyü/Suþehri/Sivas
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necmettin YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.