Bir hayat çizdim kendime Hapsettim kendimi içine Semalara yükseldim sessizce Sessizdi hayatým oysa sensiz Gökyüzünde gelen gürültü niye… Sessizlik yeter içimdeki sesi duymaya Sadece o olsun içimde düþündüðüm Sesini gülüþünü duyduðum Birde mavi semalar olsun yeter Kül rengi elbiselerdi giydiðim Gri demirden evim bulutlar içinde Suskunum þimdi göklerde… Uyuttum çocukluðumu düþlerde Bir yol çizdim kendime gece gündüz Korkusuz deðil gözyaþlarýmýz Giderim meçhule seninle sessizce Gecenin soðuk ve soluk teninde Hayallerim gülümser benimle gökyüzünde Her gece benimle uçar sevdiðim melekte.
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.