....DEMEYİN DOSTLAR

Þiir demeyin dostlar bana.
Yazamam kaðýtlara
Kelimeler hayattýr,dokunur yaralarýma
Ömür denen karalama
Þimdi hep tozlu raflarda
Geçmiþ bir þarký,hüzünlü notalarda.
Gülüþüm bir tek cevahir ilayda...
Susuþlarým koca bir haykýrýþ boþluklara.
Ben bir Balkan insanýyým,
Hep gülüþlerim kaldý Arnavut kaldýrýmlý taþ sokaklarda.
Umutlarým Kýbrýs’ýn Beþparmak daðlarýnda
Þiir demeyin dostlar bana..
Yazarsam eðer kaðýtlara
Sözlerimden kan damlar bakýþlara.
Sizler hep güzel yelkenler açýn
Huzur bahçesinde mutlu aþklara,
Portakal çiçeði kokusunda..
Kimbilir belki Samsun,Ýzmir-Bornava
Hatay’ýn Ýskender’unu Manisa..
Hayat bir kitap o tozlu raflarda
Gülüþüm bir tek cevahir ilayda...
Umutlarým halen genç yaþýnda
Kýbrýs’ýn Beþparmak daðlarýnda.

Refik BURAN / 25 Eylül 2006-Pazartesi

Sosyal Medyada Paylaşın: