Ömrümün kaldýrýmlarýnda sek sek oynarken tanýdým seni Sen benim oyun arkadaþýmdýn. Öyle güzel çizerdin ki kaldýrýma oyunu Bütün çizgilerin net ve pürüzsüzdü. Ben ise her zaman çizginin dýþýnda kalýrdým. Sen oynardýn ben bakardým sana; Oyunumun baþkahramanýna. Sonra ben sýçrardým Sen tutardýn beni düþeceðim zaman. Oyuna hýzlý baþlardým her seferinde ve yenilirdim Her yenildiðimde küserdim sana Ama sen severdin beni, bende. Nefesim kesilirdi, ölürdüm Ama sen canlandýrýrdýn beni sende. Zordu seninle oynamak. Seninle çekirge gibiydik Her iki sýçradýðýmda, oyun yeniden baþlardý Çünkü kabullenmezdin senin olacaðýmý. Sen benim oyun arkadaþýmdýn Sekerek yürüdüðüm hayatýmda Belki de oyun sonuna kadar yenemeyeceðim (hayat) arkadaþýmdýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tiyatrocu_adayi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.