Bir vakit kalktým, sessizdi ortalýk Ben de siyahýna karaladým karanlýk örtünün Ýçimin döküntüleriydi karaladýðým Ne edeyim Öteye gidemedi ki titrek kalemim
Sonra geçirdim öfke nöbetimi Neden dilsizdi kör kalbim Haykýrdým gecelerce destansý gökyüzüne Aðlamaklý hýçkýrýk yýðýnýydý sözlerim Öteye gidemedi kambur sesim
Hani bir gömleðim vardý çok sevdiðim Paylaþmazdým, benimdi Kendimle paylaþýrdým seni tanýrsýn beni Ben de gölgemle dertleþtim gel zaman git zaman seni beni Hani güneþimin þahidi
Güneþ tepeden vurunca O da mý terk etti beni ýssýzlýða Ah vefasýz gölgem Ýçimin karanlýk beniydi Hani yalnýzlýðýmýn tesellisi
Ben de ufka daldým, çocuktum Bekledim yanaþacaktý gemi Bekledim günler, haftalar, aylar
Bekledim Büküldü belim Kýrýþmýþtý ütüsüz tenim Ne dersen de, delilik de, anlama beni Aþktýr benim evim, sen de bir umut Umuttur benim sevgilim
Muhammed Ýþler Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammed İşler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.