AŞK-I FİGAN

/hasreti asýp sol yanýma
öylece kalakalýyorum…
içime hapsederek aþka dair özlemleri
susuz bir yaz kuraklýðýnda
araftayým/



bir zaman önceydi aþka inanmýþlýðým
dem dem vurgunlar yediðim her ikrar
hünkarým deyip divanýna durduðum
geçti içimde kýblegâh bildiðim
aþk desturum geçti
saman alevlerinde yandýðým kor alev
alaz alaz yangýnlarý
sabahý olmayan akþamýn efkârý geçti,



aþka inancýmý yitirmiþim
aþksa kutsi olmalý
tövbeler ettim beþeri aþka
ah sevda yolunda ezber bildiðim her lisan


susarken sükûtumda
Nil’den suyunu çoktan çekmiþ
sürgüne vurulan çölüm
içimde yankýlanan her lafzýn



her acýyý asýyorum þimdi sol yanýma
titrerken nazar ettiðim her makam
figan eden ruhumda esmiyor badý sabah
yokluðun yol vaktindeki hazan


azar azar tükenirken her nefes
kýsmetsiz baharlarda baðbozumu her mevsim
içimdeki tek aþk Rahman’adýr artýk
Züleyha’nýn düþlerinde Yusuf hayali
Eyüp’ün ruhunda þifasýz yara
Ukbaya açýlýr þimdi her niyaz



haddime düþmez isyan etmek kadere
sineme gark olan her yoksul düþe
astým yalan sözleri ve sevgileri can evinden
müptelayým adýmýn her harfinin zikrine
kapýlmayacaðým artýk firkat-ý hazan fikrine



nilüfer sarp
mayýs2014

Sosyal Medyada Paylaşın: