Korku
Toplanýnca cinler hep bu vakitler
Gecenin gözünden süzerler beni
Bir gölge peþinde havlayan itler
Sesizlik içinde ezerler beni
Toplanýnca cinler hep bu vakitler
Gölgeler uzarken ay ýþýðýnda
Benliðim aydýnlýk bir an gözlüyor
Periler toplanmýþ cam otaðýnda
Perdeler ardýndan beni izliyor
Gölgeler uzarken ay ýþýðýnda
Bu korku ruhumu tenden emerken
Tanýnmaz bir hale beni sokuyor
Dehþete düþmeden kurtulsam erken
Cinlerin dilleri bir gam okuyor
Bu korku ruhumu tenden emerken
Kayboldu þûurum garip bir hiçim
Tutuþtu telaþtan aklýmýn ucu
Nefesim kesildi öyle bir biçim
Korkular nefsime yazarken suçu
Kayboldu þûurum garip bir hiçim
Öyle bir derin ki düþtüðüm kuyu
Yoruldum koþmaktan bitiþ nerdesin
Bölüþtüm geceyle derin uykuyu
Annemin duasý yetiþ nerdesin
Öyle bir derin ki düþtüðüm kuyu
Askýda elbisem birden büyürken
Gözlerim duvarda asýlý kaldý
Bir ben ayaktayým in cin uyurken
Bu korku bu korku ruhumu aldý
Askýda elbisem birden büyürken
Fevzi Öztürk
09/04/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.