Yorgundu gözleri Ve kumsala yazamadýklarý da vardý belki Gülerken aðlamasý Aðlarken gülmesi Kesinlik kazanmýþ hiçbirþey yoktu Ne yazarken Ne söylerken Ne de bahaneler ararken Zamanýn heybesinde onun için biþey yokmuþ gibi Sevdalar yasak Aþklar tuzakmýþ gibi hep Duvarlarý da vardý tabi Görünmeyen ama yüksek Yollarý vardý kendince Belki doðru Belki de yanlýþ Ýnançlarý vardý Umutlarý Belkide birinin ellerine ihtiyacý.. Sanki bir bulut yazmýþtý gözlerine Ve hiç gitmeyecek gibi Hiç yaðmayacak gibi Hiç bitmeyecek gibi Her nefeste Her dokunuþta varmýþ gibi..
BÝLAL YÜKSEKTEPE Sosyal Medyada Paylaşın:
mirzahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.