hiç kimse bunun farkýnda deðil
oysa yalnýzým nice zamandýr
sýfýrladým insani beklentileri
yenilerden eskilerden
siliyorum kendimi
kalabalýk duvarlardan
solgun resimlerden
yok oluyorum þimdilerde
zamanýn sayfalarýnda
bu bir isyan aslýnda
anlamý eksik var oluþlarda
gülümseyen birileri var evet
konuþuyor anlatýyorlar
çevremde yeþilden ibaret rengin
kendinden ibaret konularý
tek renkli dünya hikayeleri
ve bilhasa ak pak edilmiþ her günah
uçuþurken o ya da bu tende
dinliyorum zannediyorlar emre amade
oysa ben yokum oralarda
çok uzakta bir yerdeyim
bilmiyorlar mekanýmý
yerimi yurdumu uzaklýðýmý
var olduðumu farzediyorlar
bedenimi ben zannediyorlar
biz insansýz coðrafyalarýn çocuklarýyýz
aðalar beyler üretmiþiz topraklarýmýzda
üç beþ toprak aðasýna maraba
onlar adýna kullanýlan aç sefil piyonlarýyýz
oysa , anýmsamalý insanlýðý
emeði
özgür ve baðýmsýz düþünebilmeyi
ben demeden önce , biz diyebilmeyi
her birimiz için bizi saran
sonsuz bir evren varken
sahip olduðumuz sýnýrsýzca renkleriyle
hem dýþýmýzda
hem de içimizde
farklý coðrafyalarýn aðalarýna
sefil piyonlar olmanýn anlamsýzlýðýnda
bunca kirletilmiþ beyazý arkama almýþým
þimdi çok uzaklardayým
ve giderek daha da uzaklaþýyorum
bu dünya cehenneminden
sevginin egemen olduðu bir baþka evrende
cenneti kurmak için ...