ZİRVELER DEN DÜŞERKEN AVUÇLARIMIN DİZLERİMİN ÜSTÜNE Ümid Harun
ZİRVELER DEN DÜŞERKEN AVUÇLARIMIN DİZLERİMİN ÜSTÜNE
Nedir þu eþya parlayan ýþýk görünen varlýk Ýnsan bir an ölümsüz sanýr kendini aynalarda Varmý yokmu gerçekte duygular karýþýk Kaybolur gider ömrün derin sularýnda Meðer idealsiz yaþamak ölmek demekmiþ Gelecek bir perde gibi inermiþ
Ateþlerden seçer insan yangýnýný ereyim diye Eritir ömrünü baþkasýnýn hayat sahnesinde Zanlarýný sayýklar tekrar eder benliðini Eðer bedenini topraða tunç kaplarda Unuttuðu ruhuna bir vücut giydiðini Dilenir sevgisini kýrlarda gezen kýzlarda
En son veda da gözlerin yüzün izi olacak Anýlara sarýlacaksýn kapanan kapýlar yine açýlacak Akacak ýrmaklar ufuk çizgisi gibi kafdaðý þelalerinden Güneþle öter serçeler can verir sevincinden Puslu bulutlar üstüne oturma gel þöyle Býrak acýtan aðýtlarý en güzel türküleri söyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümid Harun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.