İNSANDA İLKE OLMALI
Çok fazla çýkýyor arada yavþak
Yavþaklar dönüyor görünce kavþak
Kendini ezene edenler þakþak
Bilmiyor ki ezilenler kendisi
Özünde kaypaktýr sözünde durmaz
Kötünün iþini yüzüne vurmaz
Gerçegin yanýnda bir ömür olmaz
Bilmiyor ki sömürülen kendisi
Çýkara yaþarlar çýkara bakar
Çýkarý ugruna ne canlar yakar
Birine maþadýr vur derse sýkar
Bilmiyor ki her gün yanan kendisi
Yýllarca soyulur horda görülür
Agaya köledir acýndan ölür
Akýlsýz adamdýr tüm dünya görür
Bilmiyor ki hep horlanan kendisi
Kimisi hocadýr din ile vurur
Kimisi aydýndýr hiç olmaz gurur
Özünde kötüyse havlar kudurur
Bilmiyor ki hep aldanan kendisi
Okuma bulunmaz yazmada sýfýr
Kendisi Þeytandýr ele der kafir
Hep böyle olanýn kafasýný kýr
Bilmiyor ki hep aldanan kendisi
Aydýným der aydýnlýgý göremez
Canlarý tatlýdýr iþe gelemez
Ömür boyu kendisini geremez
Bilmiyor ki hep karanlýk kendisi
Mahmut DURDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.