Yar... Her gün Ýçim acýyor Hangi lahzayý Düþünsem Sýzým baþlýyor Çocukluðum Gençliðim Aklýma gelince Hüzün baþlýyor Ruhumun Hicran damlalarý Gözyaþým olarak Satýrlarý ýslatýyor Kelimeler Sanki Hazýrda bekliyor, Kendiliðinden Her nasýlsa geliyor Bu sahneleri Yazarken Düþünmek bile Kifayet etmiyor An sanki tazeleniyor Öteler Kimi bekliyor Hevesler Derdest olup Sukuta çekiliyor Umut bile Kar etmiyor Hazan vakti Suhuletiyle Bana sesleniyor Ey can Hesap vakti diyor Sonra Sessizliðine çekiliyor Yerde ki yaprakta Yapraksýz dalda, Kurumuþ aðaçta Suya hasret suda Sualler kalbime Usulca sesleniyor Hicaz bir eser Ýmdadýma yetiþiyor Gözler nemleniyor Hissiyatým derleniyor Yeter artýk Çekilme vakti diyor...
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.