İlk Bakış…

Dokudum sevgimizi gönlümün gergefinde
Ýþledim yüreðime sevgini nakýþ, nakýþ
Kaç þiddetinde bilmem yaþadýðým o deprem
Hafýzamdan silinmez o sendeki ilk bakýþ…

Sevgi ile yoðrulmuþ gönlü, yüreði, özü
Baþka bir þey görmedi, aklý ve iki gözü
Bak; þimdi hatýrladým, verdiðin o ilk sözü!
Unutulur mu? Asla! O sevgi, o aþk, o yakýþ…

Bu sevdanýn uðruna ömrümü yere serdim
Bu dünya bir zindandýr, sensiz ölümdür derdim
Ömrün sonuna kadar hiç bitmesin isterdim
Çaðlayanlarý bile imrendiren o akýþ…

Bu sevgi, bu inanýþ, gönlümüzü yandýrdý
Ýþte bu aþk güneþi her an ay’ý kandýrdý
Canlý, cansýz ne varsa her þeyi kýskandýrdý
Arý, duru, bir aþký gönlüne o býrakýþ…

Bütün yanlýþlýklarý doðrulara evirir
Böyle müthiþ bir sevgi zalimleri devirir
Korlanmýþ sevgileri bir aleve çevirir
Bu aþkýn niþanýný yüreðine o takýþ…

Sosyal Medyada Paylaşın: