HÜNKARIM 2

Ey benim mah’ým, þems’im yüzüme vuran þavkým
Ab-ý bade reng döküldü tek tek yakutlarým
Zümrüt rengidir urbam belki olur muradým
Gönül diyarýmýn sahibi sensin Hünkarým


Ey benim þahikam, ummaným, iki cihaným
Savurdu hazan yapraðý misali boraným
Kara kýþ ve zemheriye döndü orak ayým
Sensizliðimde nefessiz kaldýðým Hünkarým


Gönlümde kelepçe ayaðýmda prangalarým
Can bedenden çýkýnca mý bitecek hicraným
Gecelerime þem ol da narýnda yanayým
Kanatlarý neyleyim yanýndayken Hünkarým



Birlikte niyaz ettik kucakladýk semayý
Mühürledim kalbimi kilitlendi sarayým
Ayný bank, ayný sahil, seyre daldýk deryayý
Martýlar þahit oldu sevdamýza Hünkarým




Sol yanýnda titrer tenim, lal olur lisaným
Düþünmekten meczup oldum yýkýldý dimaðým
Gök kubbede yankýlanýr feryadýmla ahým
Tek sensin gönül hanemin maliki Hünkarým


Þems olamadýn ama beni yaptýn Mevlana
Ellerimi açýp semaya döndüm Mevlaya
Cihan istemem yeter ki de bana sultaným
Muhibbim olup þiirler yazarmýsýn Hümkarým

Sosyal Medyada Paylaşın: