YOKLUĞUNA ALIŞAMADIK BABAM

Biliyor musun baba ?
Yokluðuna alýþamadýk ne annem nede ben
Aksamlarý gelecekmiþsin gibi bekliyoruz yine seni iþten gelme saatinde
Annem kapýya bakýyor ben ise gözlerimde yaþ duvardaki resmine
Gidiþin kaç gün oldu bilmem ama, kokun hala yerinde babam...

Sabahlarý hep bir tabak fazla koyuyor
Çayý ince belli bardaklara dolduruyor annem
Sen baþka bardakla içmezsin diye
Gelmiyecegini anlýyoruz ama sesimiz cýkmýyor
Sende sonra sensizlik kapladý evimizi
Gülmeyi unuttuk hep, içimiz kan aðlasada
Yokluðunda üzülsekte içimize attýk acýmýzý
Annem dimdik kalmak istese de gücü kalmadý
Hüzün çöktü içine gizli gizli aðlýyor

Üzüntümüzü dostlar paylaþtý ama nereye kadar
Üç gün veya dört gün ancak kalabildiler baba
Herkes kaldýðý yerden devam etti hayatlarýna
Bizde yokluguna alýsmaya çalýþtýk annemle
Keske sende gelsen
Bizde kaldýðýmýz yerden baþlasak hayatýmýza
Her Sabah uyandýrmadan öptüðün gibi öp yanaklarýmdan
Ama bu sefer uyandýrsan
Bende seni görsem baba
Sarýlsam doya doya öpsem
Öpülesi ellerinden ama
Bu sefer uyandýr beni.

ÞiiR: Gökhan Þentürk

þiirime ses olan nefesiyle can veren sayýn Serkan Demirci teþekkürlerimi sunarým..
Sosyal Medyada Paylaşın: