Dünya’ya geldiysen Özünle sözün bir olsun Öperim alnýndan inan Rengine bile bakmadan Vermiþse yaradan akýl Ayýrmýþ bin bir mahluktan Ne gece vakti ne de tan Ayrýlma sakýn doðruluktan Akýldan izan’dan olma noksan Dil ile gönül baðýn bir olsun Yalandan talandan söyle ne bulursun Girsen bir kez gönül dergahýna sen Özünde sözünde insan olursun Yedi kandilli Süreyya’dan Kaf daðýnýn arkasýndan Masallar anlatsan bana Sevgiye susamýþken
Doðrulardan eðri olmaz Dolu tasa su dolmaz Taþar gidersin an ve an Ardýna bakmadan feryat figan Bin çiçekten bal alsan Bir dala konamazsan Yitip gider ömür daðý Bir tek dost bulamazsan Aþk ile baðlandýn Ömür bitmez sandýn Sermayeyi tüketince Yaradan’a ancak sýðýndýn
Ýnsan olan özü birdir Sevgi, saygý, hoþgörü emektir Gel kýrmayalým birbirimizi Kýrýlaný yapmak çok zor iþtir Ýnsanda sevgi bitmez aþktýr Kucaklaþmak gerektir Ömrüme ömür derdim Ben ki özünde insaný sevdim…
Ýlhan Koruyucu
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhankoruyucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.