Sınır
Gökte yýldýz, yerde temel durdukça,
Erzurum, Edirne, Ardahan benim.
Can tenimde, tende yürek vurdukça,
Ýstanbul, Adana, Karaman benim.
Yapraktan topraða tek damla düþse,
Kurtulan bir çocuk, korkarak koþsa,
Karýnca çýrpýnsa, çaylarý aþsa,
Malatya, Antalya, Trabzon benim.
Küfür þaha kalkýp, ayrýlýk ekse,
Kafese koyarak kurþunlar dökse,
Bulut isyan edip yerlere çökse,
Çankýrý, Zonguldak, Erzincan benim.
Yollara set konsa, sýnýr çizilse,
Sehpalar kurulsa ferman yazýlsa,
Ayaðým tutmasa denge bozulsa,
Hakkari, Ankara, Giresun benim.
Daðlar yerindeyse, saat iþlerse,
Neferlerim otaðýnda kýþlarsa,
Gönlüm sabahlarý zafer düþlerse,
Trabzon, Sakarya, Erivan benim.
Vatan topraðýna hayran büyüdüm,
Azerbaycan caným, Kerkük hasretim,
Kimliðim ateþim, Taþkent hayalim,
Semerkant, Buhara, Nahcivan benim.
Kâinat solurum, her nefesimde,
Hakka sevda gezer çýkan sesimde,
Bütün sýrrý gizler bir tek isimde,
Yaradana þükür Türkistan benim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.