yýllar önce kaybettim kendimi çok deðil üç yýl oldu daha bir bahar ayýydý, alacakaranlýk bir akþamüstü, umutsuz bir hayaldi kayboldum içinde. gülüþlerim; yerini yabancý tebessümlere býraktý... arar oldum kendimi þehrin her köþesinde tam buldum derken, tatlý bir avuntu yerini tesseliye kaptýrmýþ yine beklemede gönlüm bulabilmek ümidi kaybolmuþ kendimi... tam üç yýldýr bekler oldum bu þehirde... saatler saatleri kovalarken, mevsimler habersiz geçerken, ayrýlýk güzergahýndan çýkamaz oldum bekliyorum yitip giden beni acý çekiyor, özlüyorum doðruluðunu bilmediðim teselli bir kaç söz birde akýl dýþý bir inanýþ, bekle, daha çok bekle kendini baþka bir bahara artýk, yalancý bir bahara mutsuzluk limanýna demir atmýþ, fýrtýnanýn dinmesini bekleyen bir gemi gibi, bekle kendini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖMER ELEFTOZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.