Zeybeğim
ZEYBEÐÝM
Ýstanbul yurduma topla set vurdun
Zeybeðimi bir çukura doldurdun
Kalkmasýn diye üstüne taþ koydun
Zeybeðim Allah deyip doðrulsana!
Zeybeðim kalkamaz, ekin yeþertemez mi?
Þu ters esen rüzgâr çevrilemez mi?
Ne kadar baðlar bu had zeybeðimi?
Bu devran, bu ferman, sona ermez mi?
Ufuk sahipsiz, gemiler zincirli
Han, hancý kayýp, bað mühürleneli
Fenerler söndü, görünmüyor hüner
Sahipsiz koltuk, zeybeðimi bekler
Kaybolan bir zeybek deðil tüm dünya
Kalmadý sabýr tasarýmlý hülya
Kemaller arar,durur, çocuk aðlar
Düne, ana, yarýna bakýp yanar
Zeybek kanýna siz ekmek bananlar
Neden bu devran ölgün ey kýzanlar?
Dinmeyen bir hasretle yananlar var
Zeybeðim, Allah deyip doðrulsana!
Abdullah Bedeloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdullahbedeloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.