Yine sebebý olmadan/nedensýzce sýzlýyor Belkýde hasretindendýr sana dokunamak /belkýde sevgýnýn huznüdur Ama bu akþam gene hüzün doluyum
Oturdum koltukta kalem elýmde karalýyorum/býlýr býlmez .arada yudumluyorum cayýmýda Acmýþým muzýgýmý fýsýldýyor yavaþ yavaþ Nedensýz huzunluyum bu gece gecmýþým aklýma gelýyor býr anda haný el ele tutuþtuðumuz o an ýlk gun vardýya oylece kala kaldýgýmýz
Hala gýtmýyor aklýmdan ýcýmdeký sevda býr denýz mýsalý kabarýyor Ah be gunler ne cabukta geçýyor gunler gunlerý kovalýyor Deðiþmeyen tek þey var bende þiirlerýmve sen Sen þiir gözlum sen
Her sozumde sen her kelýmemde sen damarlarýmdaký kanda sen bedenýmdeký canda sen varlýðýmda sen yokluðumda sen Of demek ýstýyorum býr anda ýcýmden kala kalýyorum ellerým kuruluyor parmaklarým yazmýyor
muharem
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUHARREM değirmenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.