Dur! Öyle gitme biçare karanlýðýn Yediveren göðsüne/ Ne demiþti! Þair nazým “Dolaþacaktýr en þanlý elbisesiyle; Ýþçi tulumuyla Bu güzelim memlekette hürriyet”
Ve zangoç dillerin kefesinde peçe El açacak çocuklar oyun pýnarlarýna Ölüm diye bir þey yok/ Kandýrmaca çocuklar Kandýrmaca…
Hadi tarayýn Küçük yollu bakýþlarýnýzý Ekmek atýn kuþlara Bu esaret devrinde Bir dilim acýyý bölüp Yüreðinizde uyutun Uslu durun emi/ Susun ki daha çok Daha çok çiðnensin Oyun parklarý Kamýþ sopalar Gözlerinize inat yollar Peþkeþ çekilsin/ Dili dökülsün zalimin
Hani! Bacasý tüten bir trendi Tahta verandalarda çocukluk Yüzlere sýkýþmýþ al basmasý Kirazlarýn dilde kalan Recmiydi kan bakýþlar
Sonra; Geceye giyinik kadýnlarýn Erk kavgasý/ Boylu boyunca Zalimliðin dik alasý Þimdi dokunabilirler Saçlarýma/ Acýyý tatmamýþ Donuk bakýþlar Bilinmez Bu çaðda Kuru ekmek Hep fakirler içindir
Her þey kapkara Öyküdeki geçimdir/
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.