AH ŞU GÖZLERİM

Yüzümü güneþe çevirdim baktým
Ufukta sen vardýn, andý gözlerim
Oturdum gölgeme, sigara yaktým
Çektikçe dumaný, yandý gözlerim

Ruhunu okþayan, yel miydi neydi
Gözlerin yüzüme dokundu, deðdi
Benzeri olmayan muhteþem þeydi
Aynada gördüðüm sendi gözlerim

Gecemd dolunay, gündüze güneþ
Þöyle bir bakindim yok ona bir eþ
Baktýðým her yerde, yanarken ateþ
Aþka aç cismimde, candý gözlerim

Naramdan tutuþup, yanarken gece
Kaleme hýz verdi vurgun tek hece
Kavruldu, gördüðüm yüzlerce ece
Þafaða baþ koymuþ tandý gözlerim

Bir fincan kahveydi fal açan oldu
Yumunca, güneþin renkleri soldu
Yaþ ekti yüzüme gamzeler doldu
Omzuna sevgiyle tündü gözlerim

Dokundum buz daðý aktý bir anda
Can oldu dolaþtý; damarda, kanda
Düþlerde gülümü gördüðüm anda
Bakýnca kül oldu, söndü gözlerim

Sosyal Medyada Paylaşın:

Temel Ata Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

CAN SANA KIYAMAM Kİ BEN HÂLÂ ÜŞÜYORUM OYALAR BELKİ BİR GÜN SEN VE BEN CAN OZAN REYHANİ HAKK’A YÜRÜDÜ sitemkar aşk SENSİZİM ÜŞÜYORUM NEDEN İNANMIYORSUN SEVDİM İŞTE ÖYLESİNE