AH ŞU GÖZLERİM
Yüzümü güneþe çevirdim baktým
Ufukta sen vardýn, andý gözlerim
Oturdum gölgeme, sigara yaktým
Çektikçe dumaný, yandý gözlerim
Ruhunu okþayan, yel miydi neydi
Gözlerin yüzüme dokundu, deðdi
Benzeri olmayan muhteþem þeydi
Aynada gördüðüm sendi gözlerim
Gecemd dolunay, gündüze güneþ
Þöyle bir bakindim yok ona bir eþ
Baktýðým her yerde, yanarken ateþ
Aþka aç cismimde, candý gözlerim
Naramdan tutuþup, yanarken gece
Kaleme hýz verdi vurgun tek hece
Kavruldu, gördüðüm yüzlerce ece
Þafaða baþ koymuþ tandý gözlerim
Bir fincan kahveydi fal açan oldu
Yumunca, güneþin renkleri soldu
Yaþ ekti yüzüme gamzeler doldu
Omzuna sevgiyle tündü gözlerim
Dokundum buz daðý aktý bir anda
Can oldu dolaþtý; damarda, kanda
Düþlerde gülümü gördüðüm anda
Bakýnca kül oldu, söndü gözlerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.