aramýzdaki meselenin mesellerinde aðlýyordu mesafe yaramýzdaki izlerin izleðinde eriyordu az ve uz geldiðimiz gibi gidemeyiþimizin masal tortusunda birikiyordu biz varamadýðýmýz her ana sýzýyordu, sözden, gözden aþktan bir umut ellerine deðmesin el diye , bütünlerimi paramparça ediyordu kalbim
gül tomurcuðu gibi düþlere aþýlý kýrmýzýlýk kitabýyým dikenin dersi kanatmaya, gülü daha çok kýrmýzýlýk etmeye ya senin aþk kýrmýzý kalbinde kalan kýrmýzýlýðým ya senin mavi düþlerinde betimlenmeyen sonlarým ya seni yeþil sözlerinle ormanlaþan cümlelerim ya seni diyemediklerinle lal kalmýþ kalakalýþým ya senin gözlerinde eriyen nemli gözlerim ya ünlemleri de ýslatan damlalarýn ya göremediðim o nemli gözlerin ya ben ya sen uzayýp giden bu sorgulayýþýn kýrmýzý yüklemisin
en diplerden, en tepelere çýkmýþ yunus diliyim yokluðuna sabýr, sabrýna mücadele, mücadelem irade diliyim en ince sýrra kademlerini sunmuþ azizlik diliyim doðrunun pergeliyle ayný algýyý çizmiþ cümle diliyim seni sevmenin, seninle gövermenin çekimindeyim seni sevmenin, seninle meyve vermenin dimaðýndayým seni sevmenin ,seninle ayný ömrün mizanýn kalmanýn þansýyým
Sosyal Medyada Paylaşın:
mazil44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.