Hiç düþündün mü
Ýnsan çok sevdiði birini kaybettiðinde ,
En çok neye üzülür ?
’Son sözlerini söyleyemediðine...’
Ama iyi bilki;
Hep kalacak, aklýnda,
Ne söyleyememiþsen,
Ve iþte o söz yakacak canýný bir ömür,
Sen hep gururundan kaybettin,
Ömür bir defa,
Sevdalanmak ta...
Býrak dalýnda kalsýn,
Koparamadýðýn çiçekler,
Söylenme,yaðsýn yaðmur
Alabildiðine
Sen hep sev,
Eðer vazgeçersen,
Yarýný bile göremezsin
Yitirirsin umutlarýný,
Ve hatta,insanlýðýný da,
Ýndir gözündeki Griye boyanmýþ,
Sis perdesini,
Hayata yeni baþtan gülümse,
Ve sev,
Kahreden o gururu,
Eskimiþ bir eþya gibi,
At bir kenara umarsýzca.
Çok piþman olursun...
Unut yaþanmýþlýklarý,
Yada yaþayamadýklarýný,
Hayallerini,özlemlerini,
Unut
Tutun sevdana ve hiç býrakma,
Sevdanýn yolundan yürü,
Yürü,
O yol seni
nereye götürürse götürsün,..
Erdal Sarýgöz
03-Haziran-’014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.